អ្នកស្រី នួន ធារី ជាស្ត្រីមេម៉ាយកូនមួយរស់នៅក្នុងឃុំសំបុក ស្រុកចិត្របុរី ខេត្តក្រចេះ។ អ្នកស្រីបានលែងលះជាមួយស្វាមី ហើយបានចាកចេញពីភូមិចាស់មករស់នៅលើដីថ្មីដែលផ្តល់ដោយ គម្រោងបែងចែកដី ដើម្បីសង្គមកិច្ច និងការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ច (LASED)។ “កាលពីខ្ញុំនៅភូមិចាស់ ក្រោយរៀបការរួច រហូតដល់ពេលលែងលះគ្នា គឺខ្ញុំគ្មានលុយទេ សូម្បីតែសារុងថ្មីមួយក៏គ្មានស្លៀកផង”។ អ្នកស្រី នួន ធារី និយាយទាំងអួលដើមក និងមានទឹកភ្នែករលីងរលោងផងដែរ។ អ្នកស្រីឈប់បន្តិច រួចបន្តថា “ពេលឃើញមិត្តភក្តិគេធូរធារ គេមានម៉ូតូ គេមានឡាន ហើយអ្នកខ្លះមានផ្ទះធំ ខ្ញុំចេះតែសួរខ្លូនឯងថា ហេតុអីបានជាខ្ញុំមិនមានដូចគេ។ ពេលនោះ ខ្ញុំបានត្រឹមតែគិតស្រមៃសម្រាប់ជាតិក្រោយប៉ុណ្ណោះ ព្រោះជាតិនេះខ្ញុំមើលមិនឃើញថាខ្ញុំនឹងអាចមានបានបែបនេះទេ”។
ដោយសារតែភាពក្រីក្រជាក់ស្តែង នៅឆ្នាំ២០០៩ អ្នកស្រី នួន ធារី បានទទួលដីសង្គមកិច្ច តាមរយៈគម្រោងបែងចែកដី ដើម្បីសង្គមកិច្ច និងការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ច (LASED)។ គ្រួសាររបស់អ្នកស្រីទទួលបានដីលំនៅដ្ឋានទំហំ ២០X៤០ម៉ែត្រ និងដីកសិកម្មទំហំ២ហិចតាដែលអ្នកស្រីបានប្រើប្រាស់ក្នុងការធ្វើស្រែ និងដាំស្វាយចន្ទី។ កាលនោះអ្នកស្រីបានសង់ផ្ទះផ្ទាល់ដីតូចមួយដែលមានទំហំ៣x៣ម៉ែត្រ ប្រក់ស័ង្កសី និងរស់នៅជាមួយកូនស្រី និងប្អូនស្រី។ នៅឆ្នាំ២០១០ អ្នកស្រីបានរៀបការជាមួយលោក គឹង កុល និងមានកូនស្រីម្នាក់ទៀត។ ដោយសារការលំបាករបស់ខ្លួន និងដោយមើលឃើញពីភាពមានបានរបស់មិត្តភក្តិ រួមផ្សំនឹងការតាំងចិត្តដ៏មោះមុត គ្រួសាររបស់អ្នកស្រី ធារី បានខិតខំប្រឹងប្រែងរកស៊ីគ្មានពេលទំនេរ ដោយចាប់ផ្តើមពីដើមទុនចំនួន៣០ម៉ឺនរៀល ដែលបានមកពីការលក់ជ្រូក ទៅទិញឥវ៉ាន់សម្រាប់លក់ដូរបន្តិចបន្តួច និងខ្ចីលុយគេបង្គ្រប់បន្ថែមសម្រាប់ទិញម៉ាស៊ីនកិនស្រូវស៊ីឈ្នួលកិនស្រូវឱ្យគេ។ របររបស់គ្រួសារគាត់ចេះតែកាក់កប រហូតពួកគាត់អាចពង្រីករបរផ្សេងៗទៀតដូចជា ដាក់លុយទិញដំបូងពីអ្នកភូមិ និងទិញគោប្រវាស់ឱ្យអ្នកភូមិ។ ដោយសារការខិតខំប្រឹងប្រែងធ្វើស្រែ និងដាំស្វាយចន្ទីលើដីដែលទទួលបានពីគម្រោង និងប្រកបរបរគួបផ្សំផ្សងៗ នៅឆ្នាំ២០១៤ គ្រួសាររបស់អ្នកស្រីធារី មានលទ្ធភាពសង់ផ្ទះថ្មីមួយខ្នងទំហំ៧x១២ម៉ែត្រ ដែលធ្វើពីថ្មក្រោម និងឈើលើ។ លើសពីនេះ គ្រួសាររបស់អ្នកស្រីក៏មានលទ្ធភាពរហូតទិញបានម៉ូតូមួយគ្រឿង និងឡានមួយគ្រឿង ហើយកូនស្រីទាំងពីររបស់គាត់ក៏បាននឹងកំពុងបន្តការសិក្សានៅសាលាបឋមសិក្សាមួយដែលសាងសង់ដោយគម្រោង LASED នេះទៀត។ “ខ្ញុំខំប្រឹងខ្លាំងណាស់ ចាប់តាំងពីមកនៅទីនេះដំបូង ទើបខ្ញុំបានប៉ុណ្ណឹង!” នេះជាប្រសាសន៍របស់លោក គឹង កុល ដែលត្រូវជាស្វាមីរបស់អ្នកស្រីធារី និយាយរំលឹកដល់ការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ក្រុមគ្រួសារលោក ព្រមទាំងលើកដៃចង្អុលទៅផ្ទះមួយខ្នងដ៏ធំដែលដាក់តាំងអីវ៉ាន់លក់ស្ទើរគ្មានកន្លែងទំនេរ ។
ជាមួយនឹងទឹកមុខរីករាយ អ្នកស្រី ធារី បានសម្តែងចិត្តត្រេកអរ ក៏ដូចជាការដឹងគុណដល់គម្រោងបែងចែកដីដើម្បីសង្គមកិច្ច និងការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ច (LASED) ដែលបានជ្រើសរើសអ្នកស្រី និងកូនជាអ្នកទទួលដីពីគម្រោងនេះ។ “ផ្ទះធំ ហើយខ្ពស់បែបនេះ គឺជាក្តីស្រមៃដែលខ្ញុំមានតាំងពីពួកយើងនៅក្រ ហើយពេលនោះចេះតែគិតថាធ្វើម៉េចនឹងបានវា។” អ្នកស្រីនិយាយជាមួយនឹងទឹកមុខញញឹមញញែម ព្រមទាំងងើយមើលទៅលើស្របតាមដៃដែលកំពុងចង្អុលបង្ហាញផ្ទះដ៏ធំរបស់គាត់។ “ក្តីប្រាថ្នារបស់ខ្ញុំ ឥឡូវបានសម្រេចហើយ។” អ្នកស្រីសើចតិចៗរួចក៏ងើបទៅលក់អីវ៉ាន់ឲ្យភ្ញៀវបន្ត។
អ្នកស្រី នួន ធារី ស្ថិតក្នុងចំណោមប្រជាពលរដ្ឋជាង ៥.០០០ គ្រួសារ ដែលបានទទួលដីកសិកម្ម និងដីលំនៅដ្ឋានពី គម្រោងបែងចែកដី ដើម្បីសង្គមកិច្ច និងការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ច (LASED) ដែលគម្រោងនេះមានវិសាលភាពគ្របដណ្តប់លើសហគមន៍ចំនួន១៤ ក្នុងខេត្តចំនួនប្រាំគឺខេត្តក្រចេះ ខេត្តត្បូងឃ្មុំ ខេត្តកំពង់ធំ ខេត្តកំពង់ស្ពឺ និងខេត្តកំពង់ឆ្នាំង។ ក្រៅពីការផ្តល់ដីលំនៅដ្ឋាន និងដីកសិកម្ម គម្រោងនេះក៏នឹងសាងសង់ ឬជួសជុលផ្លូវក្រាលក្រួសក្រហម ព្រមទាំងផ្តល់សេវាអប់រំ និងសេវាថែទាំសុខភាពឱ្យកាន់តែល្អប្រសើផងដែរ ជាពិសេសផ្តល់ជំនួយដល់គ្រួសារដែលងាយរងគ្រោះ ព្រមទាំងផ្ដល់ការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះសកម្មភាពប្រកបមុខរបរចិញ្ចឹមជីវិត និងសកម្មភាពដែលផ្ដល់អត្ថប្រយោជន៍ដល់ស្រ្តីផងដែរ៕ (អត្ថបទ និងរូបភាពដោយ៖ គម្រោង LASED II)
